โลน

        โลน เป็น โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ เกิด จากแมลงตัวเล็กที่เรียกว่า pediculosis pubis อาศัยอยู่ที่ขนหัวเหน่า ชอบไชตามรากขนอ่อน และดูดเลือดคนเป็นอาหาร ผู้ที่เป็นโรคนี้ จะมีอาการคัน เมื่อเกาจะทำให้เจ้าตัวเชื้อแพร่ไปยังบริเวณอื่นได้ การวินิจฉัยสามารถทำได้ด้วยตาเปล่า จะพบไข่สีขาวเกาะตรงโคนขนไข่จะมีลักษณะวงรี ส่วนตัวแมลงเมื่อกินเลือดเต็มที่จะออกสีน้ำตาล ติดต่อได้จากการสัมผัสทางเพศกับผู้ป่วย หรือใช้กางเกงในร่วมกัน การรักษาสามารถซื้อยาทาได้ตามร้านขายยา แต่คนท้องหรือเด็กควรจะปรึกษาแพทย์

สาเหตุ

ตัวโลน เป็นสัตว์ชนิดหนึ่งที่ไม่มีปีก มีขนาดเล็กมากประมาณ 1-2 มิลลิเมตร มีขา 3 คู่ แต่ที่ปลายขาหน้าจะมีลักษณะพิเศษเป็นก้ามคล้ายขาปู ภาษาอังกฤษเรียกว่า "crab louse" ส่วนขานี้เองที่ใช้เป็นตัวเกี่ยวเส้นขนตามร่างกายมนุษย์ เพราะโลนจะชอบอาศัยอยู่ตามส่วนต่าง ๆ ในร่างกายที่มีขนหนา ๆ

อาการ

ถ้าใครมีอาการคันมาก ๆ ตรงบริเวณอวัยวะเพศ หรือส่วนที่มีเส้นขน ก็สงสัยไว้ก่อนได้เลยว่า เราอาจเป็นโรคโลนก็ได้ เพราะโลนที่มาอยู่ตามเส้นขนในร่างกายของเรานั้นจะคอยดูดเลือดเรากินเป็นอาหาร ซึ่งในน้ำลายของโลนเองมีสารบางอย่างที่ทำให้เกิดความระคายเคือง ดังนั้น ถ้าเราถูกโลนดูดเลือด จะเกิดตุ่มขึ้นตรงรอยกัด และจะมีอาการคันมาก ๆ ตามมา เมื่อคัน เราก็จะเกา หากเกามาก ๆ ก็อาจมีการติดเชื้อขึ้นได้
           นอกจากนี้ ในบางคนที่มีตัวโลนมาอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก อาจสังเกตเห็นมีจุดสีน้ำตาลแดงเกาะอยู่ตามเส้นขน หรือมีรอยช้ำที่บริเวณตัวโลนดูดเลือด หรืออาจเห็นจุดเลือดแห้งเล็ก ๆ ติดอยู่ที่กางเกงในก็เป็นได้ รวมทั้งพบไข่โลนที่บริเวณโคนขนหัวเหน่าด้วย ใครที่เจอแบบนี้ ซึ่งต้องรีบรักษาแล้วล่ะ
การติดต่อ
    โรคโลนถือเป็นโรคติดต่อเช่นกัน เพราะสามารถติดต่อกันได้ 2 ทาง จากการสัมผัส คือ
1. ติดต่อทางเพศสัมพันธ์ อย่างที่รู้แล้วว่า ตัวโลนมักอาศัยอยู่ที่อวัยวะเพศ ดังนั้นเวลามีเพศสัมพันธ์ โลนก็สามารถติดไปยังอีกคนหนึ่งได้ง่าย ๆ
2. ติดต่อจากการใช้ของใช้ร่วมกัน หากใครในบ้านเป็นโรคโลน แล้วเราไม่ระวังไปใช้ผ้าเช็ดตัวร่วมกับคนที่ติดเชื้อ ใส่เสื้อผ้าของคนที่ติดเชื้อ หรือแม้กระทั่งนั่งบนโถส้วมที่มีเชื้ออยู่ โลนก็สามารถติดต่อมาที่เราได้เช่นกัน
การวินิจฉัยโรค
      แม้โลนจะตัวเล็ก แต่เราก็สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า หรืออาจส่องดูได้ด้วยแว่นขยาย แต่หากไปพบแพทย์ สิ่งที่แพทย์จะทำก็คือ ซักประวัติอาการก่อน แล้วส่องกล้องตรวจเส้นขนบริเวณอวัยวะเพศและรอบ ๆ ทวารหนัก เพื่อพิสูจน์ว่ามีไข่หรือตัวโลนหรือไม่ หากมี จะได้รักษากันต่อไป

 

 

การรักษา
           คนที่เป็นโรคโลนไม่ต้องตกใจไป เพราะวิธีการรักษาโลนไม่ได้ยากนัก วิธีง่าย ๆ แบบที่ชาวบ้านทำก็คือ โกนผมหรือขนตรงบริเวณที่โลนอยู่ออกให้หมด เพราะโลนอาศัยอยู่ที่ร่างกายเราด้วยการเกาะยึดตามเส้นขน หากไม่มีเส้นขนแล้ว โรคจะหายไปได้เอง

การป้องกัน
          เพราะโลนเป็นโรคที่เกิดขึ้นเพราะความไม่สะอาด ดังนั้น ถ้าเราดูแลสุขอนามัยตัวเองให้ดี ก็ไม่ต้องกลัวว่า ตัวโลนจะมาเยือน สิ่งที่ต้องทำก็คือ
-ดูแลสุขอนามัยของตัวเองให้สะอาดอยู่เสมอ
-หมั่นซักทำความสะอาดเครื่องนุ่งห่มเป็นประจำ หรือนำออกมาตากแดดเป็นประจำ
-หลีกเลี่ยงการใช้สิ่งของเครื่องใช้ร่วมกับผู้ป่วยที่เป็นโรคโลน โดยเฉพาะสิ่งของที่ต้องมีการสัมผัสกับผิวหนัง เช่น ผ้าเช็ดตัว ชุดชั้นใน ฯลฯ
-หลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์กับผู้ที่เป็นโรคโลน เพราะตัวโลนสามารถติดไปยังคู่นอนได้ แม้ใส่ถุงยางอนามัย
-หากรักษาโรคโลนกลับมาหายเป็นปกติแล้ว ควรนำเสื้อผ้า ผ้าห่ม ที่นอน เครื่องใช้อื่น ๆ ไปต้มหรืออบแห้งด้วยความร้อน เพื่อกำจัดไข่โลนที่ยังอาจตกค้างอยู่ตามบริเวณต่าง ๆ ส่วนตัวโลนนั้นโดยปกติแล้วจะตาย ถ้าอยู่นอกร่างกายมนุษย์เกิน 2 วัน เนื่องจากขาดอาหาร